Karanlık hayatlar, körelmiş umutlar ve bıkkınlık alabildiğine kadar… Elinde kazma alnında fener, her vuruşta taşlara bir kıvılcım, bir keder, bir hüzün vurur başlara. Evde bir kadın ki dünyanın en sabırlı, en güzel kadını ve üç çocuk gözlerinde pırlanta parıltısı… Eller kömür karası, kalpler altın sarısı. Gönüllerde mahcupluk yarası. Oynanan alkışlanması gereken bir trajedi değil, yaşanan…
Yazar: Paydaş Eğitim, Kültür ve Sanat Derneği
ANNABEL LEE
Gittikçe büyüyen bir sessizliği bütünleyen şehrin ortasında aynada ağlayan bir kadın vardı. Senelerce, senelerce evveldi; Yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz, İsmi Annabel Lee; Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten Sevmekten başka beni. Gittikçe küçülen bedenimin ortasında oynayan, ruhumun boşluklarını kahkahalarla dolduran bir kadın vardı. Ellerimi uzattığımda, tutmazdı. Parmak uçlarımı öpmenin ellerimi tutmaktan daha güzel olduğunu…